مليكة

اقوم بقى 
فهد وقال ربنا يخليكى ليا وميحرمنيش منك ابدآ وسبها تقوم 
مليكه غطته وقالت نام بقى علشان جسمك تعبان 
فهد وقال حاضر انت تأمرنى بس يا قمر 
مليكه شدت ايديها وقعدت على الكرسى اللى قصاد السرير ومسكت المصحف وقعدت تقراه فيه 
فهد قعد يبص على مليكه وهى بتقراه لحد ما راح فى النوم 

وبعد وقت قامت مليكه وخرجت بره الاوضه وكانت مروه قعده لوحدها 
مليكه بصت ليها بقرف ولسه هتمشى 
مروه انتى 
مليكه انتى بتنادى عليا انا 
مروه قامت ووقفت قصادها وقالت وانتى مفكره يا بتاعه انتى ان فهد هيكون ليكى فهد هيكون ليا انا وابنه وبس وانتى اخرك الشارع اللى جايه منه
مليكه هههههههه انتى بتقولي الكلام ده ليا انا ده انتى شكلك بتحلمى فهد بيحبينى انا وجوزى انا اما الشارع فده هيكون لامثالك انتى مش انا 
مروه اوعى يا بت تكونى مفكره شوية المحلسه دول هيجيبو معاكى نتيجه لا يا ماما فوقى ده انا مروه اللى لحد دلوقتى محدش عرف يتغلب على افكارها وخليكى مستنيه اللى هيحصل فيكى 
مليكه وانا مليكه اللى معاها ربنا اللى احسن من الكل وواثقه ان عمرك ما تقدرى تعملى ليا حاجه طول ما ربنا معايه 
مروه هههههههههه طب خليكى واثقه كده علطول سلام يا يا ياقطه ههههههههههه وسبتها ومشيت 
مليكه بجد واحده مش طبيعيه ربنا يشفيها وراحت تبص على فريد فتحت الباب اطمنت عليه ولاقته نايم قفلت الباب براحه وبصت على سهير لاقتها برضه نامت راحت تانى الاوضه عند فهد وقعدت على الكرسى وغمضت عنيها ونامت 
مر اسبوع بدون احداث تذكر 
فهد بقى كويس وردت ليه شويه من صحته ولسه فى المستشفى 
مليكه قعده مع فهد فى الاوضه ومش بتبعد عنه لحظه وقوة علاقتها مع فهد 
باسم بعد ما اطمن على فهد نزل اسكندريه علشان الشركه ويشوف الشغل المتأخر من يوم حاډثة فهد 
فارس قاعد معاهم فى المستشفى 
مروه قعده ومتابعه كل حاجه بتحصل بين مليكه وفهد وكانت بتفكر فى خطه شيطانيه تفرق بين فهد ومليكه وطبعآ مكنش مرحب بيها من فهد ومليكه وفريد 
سهير بقت كويسه ورجعت تانى انتضمت لمروه فى التخطيط فى تفريق فهد ومليكه 
فريد حالته اتحسنت وبقى مسموح ليه بالحركه 
فايزه ومى ومها واسر رجعو اسكندريه تانى بعد ما اطمنو على فهد اسر لمها والعلاقه ما بنهم كبرت 
ناديه كانت قعده متابعه كل اللى بيحصل فى صمت لكن دماغها شغال فى تفكير فى شئ مجهول 
اشرقت شمس يوم جديد بنورها الساطع فى سماء الاسكندريه 
كانت مليكه نايمه على الكرسى اللى قصاد سرير فهد 
فهد فتح عيونه وشاف قدامه حوريه من الجنه كانت مليكه نايمه وشعرها نازل على وشها قام من على السرير وراح قصاد مليكه وشال الشعر اللى على وشها ومشى صوابعه على خدها 
مليكه صحيت على لمست صوابع فهد فتحت عنيها وابتسمت وقالت صباح الخير 
فهد صباح السعاده والهنا عليكى يا قلبى 
مليكه قاعد كده ليه
فهد كنت ببص على ملاكى وهو نايم 
مليكه ههههههه ملاكك 
فهد ملاكى الطيب ابو قلب كبير احلى صباح ليا لما افتح عينى واشوفك قصادى 
مليكه بلاش الدلع الزياده ده بعد كده مش هتصد عليا هبقى عايزه دلع وحنيه علطول 
فهد عمرى كله ليكى وانا اوعدك عمرى ما هبطل دلع فيكى حتى لما 
نكبر ونعجز وعيالنا يتجوز كمان 
مليكه ربنا يخليك ليا وميحرمنيش منك 
فهد 
فهد 
مليكه فهد اتلم 
فهد منها اكتر وقال طب ما تدينى تصبيره اللهى يسترك 
مليكه عايز ايه يعنى 
فهد طب انشالله اموت يا رب 
فهد خاېفه عليا 
مليكه ايوه طبعآ.
فهد 
وفى الوقت ده فتحت مروه وسهير الباب
مليكه بعدت عنه بسرعه ووشها احمر من الكسوف ولسه هتقوم 
فهد مليكه من ايديها وبص لسهير ولمروه بغيظ وقال فى حد يدخل على حد كده مش مفروض تخبطه على الباب الاول 
مروه والله احنا منعرفش انك مقضيها معاها فى المستشفى 
فهد بعصبيه لمى نفسك وخلى بالك من كلامك والله مليكه مراتى مش واحده من الشارع وبعدين دى حاجه متخصكيش وانتى اصلا مش مرحب بوجودك هنا وشد مليكه 
سهير الحق عليها يعنى قعده هنا جمبك ومردتش تروح لابنها وبعدين المفروض تحترم نفسها احنا فى مستشفى 
مليكه صعبت عليها نفسها قامت تجرى ودخلت الحمام وقعدت ټعيط 
فهد بعصبيه محدش ليه دعوه بيها وبعد كده اى حد هيقول كلمه تجرحها هيشوف منى الوش التانى واتفضلو اطلعو بره لو سمحتو 
سهير بتطردتنا من الاوضه علشان مراتك الحق علينا ان احنا قعدين معاك علشان نطمن عليك 
فهد لا شكرآ وطول ما مليكه جمبى مش محتاج حاجه تانى اتفضلو لو سمحتوه 
سهير ومروه اتغاظو من فهد وكرههم لمليكه زاد اكتر واكتر 
فهد مليكه اطلعى خلاص انا مشتهم 
مليكه 
فهد لو ليا غلاوه عندك ردى عليا واطلعى 
مليكه فتحت الباب ودموعها على خدها 
فهد تؤتؤتؤ من هنا ورايح مش عايز اشوف دموعك تانى 
مليكه فهد كفايه ا ا احنا فى المستشفى 
فهد بعد عنها وقال انا بحبك يا مليكه ومش هسمح لاى حد يهينك ولا يجرحك بكلمه انتى كل حياتى انتى النفس اللى بتنفسه