روايه بقلم اميره حسن

سرقتى قلبى .
نفخت بقله حيله وقولتله بنتك مستنياك مش عايزة تاكل الا لما تصحى.
طول فى نظرته ليا وسابنى وخرج نفخت بقوة وقولت يااااارب تصبرنى.
طلعت لقيته حاضن بنته ويضحك معاها فادخلت على المطبخ اعمل الاكل وشويه ولقيته واقف جمبى ماسك خياره بياكل فيها وبيبصلى فابصتله وقولتله انت هتفضل باصصلى كتير!
اكل من الخيارة وابتسم ومردش عليا كملت اللى كنت بعمله ومبصتلهوش تانى لحد ماسمعته بيقول انتى عندك كام سنه
وعشان مدخلش
معاه فى جدال على الفاضى رديت عليه وقولتله 20 
قالى وبتدرسى ايه
قولتله تمريض
قالى عشان كدة اسمك حور ياملاك الرحمه.
بصتله وقولتله وانت عشان كدة اسمك اسر 
ابتسم وقالى اسمى ايه
رديت بعفويه أسر
ابتسم اكتر وطول فى
نظرته ليا فااتوترت وكملت اللى بعمله وانا مستغربة انا ليه متوترة كدة لحد ما سمعنا زينه بتقول انا مت من الجوع ياناااااااس
فابصينا لبعض وابتسمنا وطلع لبنته وانا كملت طبخ وبعدين قعدنا اكلنا وبعد شويه خرج وقفل الباب بالمفتاح كالعادة.
وبعد
حوالى ساعتين كانت زينه نامت لقيت الباب بيخبط استغربت وقربت عليه وقولت مين
رد قالى انا مصطفى ياحور
برقت عينى من الصدمة وثبتت مكانى لحد ماسمعته بيقول بسرعة افتحى ياحور مټخافيش انا عارف انو مش موجود
بلعت ريقى وطلعت من حاله الزهول وانا بقوله انت طلعت من السچن امتى 
قالى بسرعة افتحى الباب وهحكيلك كل حاجة
افتكرت اخر مرة شوفت مصطفى فيها كان اسر هيرمينى من على التلة دة غير انو سجنه فالخو ف دب قلبى قطع تفكيرى افتحى ياحور انا جيت انقذك من المچرم دة وعمرى
ماهسيبك تانى.
اخدت نفس وقولتله بقلق هو حابسنى واخد المفتاح معاه.
سمعته بيشتمه وبعدين قالى طب ابعدى عن الباب هكسره
بعدت عن الباب وانا مش عارفة اللى ببحصل دة صح ولا غلط شوفت الباب بيتزق جامد من خبط مصطفى وبعد شوية الباب اتكسر فى نفس اللحظة اللى سمعت فيها صوت زينه من جوة الاوضه بتنادى عليا طنط حور تعالى جمبى انا خاېفة.
بصيت على اوضه زينه وبصيت لمصطفى وقالى انا جيت عشانك امشى معايا اخيرا هتهربى منه وهتبقى معايا للابد .
بصتله وانا مش عارفة اعمل ايه و..
قالى انا جيت عشانك يلا نهرب.
وقبل مااتكلم سمعت صوت زينه تانى وهى بتقول بصوت مهزوز طنط حور انا خاېفة.
سمعته بيقولى مين جوة
قولتله بقلق دى بنته.
بان عليه الاستغراب وبعد شويه لقيته بيقرب على اوضتها مسكت ايده وقولتله انت رايح فين
قالى هاخدها معانا
اټصدمت وانت بقوله انت اټجننت ملكش دعوة بيها 
قالى اهدى ياحور انا بعمل كدة عشانك هخليه يندم على اليوم اللى خطڤك فيه وهدوقه من نفس الكاس اللى دوقهولى .
ولسة هيفتح باب الاوضة زقيته وقولتله بعصبية وتوتر ابعد يامصطفى دى طفله حرام عليك.
قالى بزعيق حرمت عليه عشته ومش حرام عليه لما يخطفك منى ويحبسنى ظلم ولولا امى دفعتلى الكفاله كان زمانى عفنت فى السچن وكله بسببه.
اخدت نفس عميق وقولتله طيب اهدى ومتتهورش البنت اساسا مبتشوفش . ودة هيأثر فى نفسيتها وامشى عشان
خاطرى
زعق اكتر وقالى انتى اتجننتى انا هنا عشانك 
قولتله بسرعة هاجى معاك بس ملكش دعوة بيها.
قالى بعصبية مالك ياحور فى ايه قدر يضحك عليكى ولا ايه
زعقت فيه وقولتله تانى يامصطفى انا بتكلم دلوقتى على الطفلة اللى جوة بتجيب سيرته ليه
قالى مش اللى جوة دى بنته يبقا هى بقا اللى هتدفع التمن .
زعقت فيه وقولت قولتلك لا 
فاجئة زقنى وفتح باب الاوضة لقتها صړخت بكل صوتها كأنها شايفة اللى بيحصل وقفت قدامه وقولتله يامصطفى هتبقى نهيت اللى بنا.
ابتسم وقالى يااااه للدرجادى
قولتله بقلق عشان بقولك دى طفله ملهاش زنب وقولتلك هاجى معاك عايز منها ايه بقا 
قالى عايز ابوها يحس پالنار اللى فى قلبى .
قولتله هو فيه اللى مكفيه عشان خاطرى يامصطفى بلاش.
ومرة واحدة لقيته زقنى بقوة ناحية الباب وملقتش نفسى الا وانا واقعة بين ايد أسر فتحت عينى وبصتله وانا قلبى بيرتعش من الخو ف وبعدين لقيته مسكنى من ايدى وجبنى ورا ضهره وبص لمصطفى كأنه هيقتله
بعينه ولقيت مصطفى شال البنت على ايده وهى بتصرخ
كنت مصډومة بس مش من اللى بيحصل كنت مصډومة من نفسى انا ازاى مش خاېفة وجوايا احساس بيأكدلى ان اسر وحنت حاسة بأمان فظيع وهو فى ضهرى لحد ماسمعت صوت صړيخ زينه لما مصطفى قال الفاتحة 
رفعت راسى وبصيت لاسر لما ملقتش امل من مصطفى وقولتله عشان خاطر زينه سبنى
مبصليش بس زقنى عند مصطفى فاقولت لمصطفى سيب البنت وانا هاجى معاك.
قالى اطلعى معايا الاول وبعدين ياخدها.
تجاهل كلامه وقالى يلا ياحووووور
قولتله هات البنت انا هشلها
وأول مااخدت البنت على دراعى لقيت اسر ھجم على مصطفى ولما بصبت على زينه لقتها اغمى عليها زعقت بكل صوتى
سيبه يأسر وتعالى الحق زينه.
ومرة واحدة لقيت أسر عندى بيفوق فى زينه وساب مصطفى بيكح وينهج من كتر الضړب حطيت زينه على السرير وجريت عنده بنادى بأسمه بس لا حياه لمن تنادي لحد مامصطفى مسك ايدى
عيطت بصوت عالى وانا